5. Proste słowa.

ON:    Jak to działa?

ONA: Podnieś ręce i obejmij mnie.

ON:   Tyle wystarczy?

ONA:     Na razie.

ON:  Co to znaczy?

ONA:   Nie możemy się tylko przytulać przez całe życie.

ON:  Co masz na myśli?

ONA:    Musimy się też kochać i wspierać i dawać buziaki.

ON:    Nie zbyt dużo wymagasz?

ONA:    A wymagam?

ON:  Nie wiem.

ONA:     Jak nie chcesz zawsze możesz zrezygnować.

ON:     Nie mogę.

ONA:   Dlaczego?

ON:     Niewidzialna siła przyciągania.

ONA:     Jasne. Ty w ogóle wiesz co to znaczy?

ON:      To znaczy, że nie lubię czasu kiedy nie jesteśmy razem, że źle znoszę jak mnie przy tobie nie ma.

ONA:   Teraz cię nie ma.

ON:  Tylko fizycznie. Duchowo zawsze jestem.

ONA: To nie to samo.

ON:   Wiem.

ONA:     Wolałabym,  żebyś był na obu płaszczyznach.

ON: Wtedy będziesz mogła wymagać tych wszystkich rzeczy?

ONA:  A nie chcesz ich robić? Przecież to część naszej miłości.

ON:   Problem w tym, że nie chcę przestawać robić tych rzeczy i zatracam się przy tobie.

ONA:   I o to chodzi.

ON:   Więc chcesz mnie usidlić?

ONA: Chce ci dać szczęście.

ON:   Ty jesteś moim szczęściem.

ONA:   Nie uważasz, że za słodko się robi?

ON:    Lubisz jak jest słodko.

ONA:  Tak, ale ja jestem dziewczyną, a ty nie przepadasz za romantyzmem.

ON:  Chyba się do niego przekonuję.

ONA:  Tylko, że ja dziwnie się czuję. Nie znam cię od tej strony.

ON:   Myślałem, że znasz mnie od każdej strony

ONA:  Czasami wciąż mnie zakasujesz. W dobrym znaczeniu tego słowa.

ON:   To znaczy, że nie znudzisz się mną?

ONA: Nawet jak przestaniesz mnie zaskakiwać, życie z Tobą mi się nigdy nie znudzi.

ON:   Po czym tak wnioskujesz?

ONA:   Bo cię kocham.

ON:    Tyle?

ONA:   Tyle.

ON:  Nic więcej?

ONA: A co więcej potrzeba?

ON:   Myślałem, że powiesz, że jestem Twoją miłością, jak zawsze.

ONA:   Czasami proste słowa są lepsze niż długotrwałe opowiadanie o mojej miłości do ciebie. Zresztą ty już wszystko wiesz.

ON: To prawda. Wiem.

ONA:  A ty?

ON:     Co ja?

ONA:       Czujesz tak jak ja?

ON:     Kocham Cię.

ONA:   Wiem, ale zastanawiałeś się kiedyś, że przeżywamy inny rodzaj bólu?

ON:   Myślałem, że ten sam.

ONA:      Trochę inny. Zresztą różnimy się przecież.

ON:     Ale chyba boli tak samo mocno.

ONA:      No nie wiem.

ON:   Nie zaczynaj znowu. Myślałem, że mówimy w prostych słowach.

ONA:   Tak, wiem. No więc prosto powiem, że reszta życia należy do nas.

ON:   Tak, skarbie do nas.

ONA:   Znowu zasypiasz?

ON:    Nic na to nie poradzę, ale kocham słodki dźwięk twojego głosu.

ONA:    Dobrze, więc już nie będę cię męczyć. Śpij dobrze.

ON:   Wiesz, że cię kocham?

ONA:      Tylko tyle?

ON:   Tyle. Więcej nie trzeba. Zresztą już tak wiesz wszystko kochana moja.